Aklımı kaçırmadım ki, kendim bıraktım:)

Kaybedilenler her zaman geri dönemeyebilir,

bazen sizin gitmeniz gerekir..

İnsanın ruhunu titreten cinsten sözler-ses-film.

Zaman makinesini buldum!!:) zaman makinesi teorik olarak bizi başka bi zamana götüren bişiy değil midir sonuçta?? hoş, benim bulduğum zaman makinesinin fonksiyonları biraz kısıtlı, sadece geçmişe götürüyo, geçmişte belli bi zaman dilimine.. bi kanalda sürekli bu klibin çalınıp durduğu o günlere.. 10 sene önce miydi acaba? melodisinin sıcak bi banyo gibi her yerimi sarışını hatırlıyorum.. duyduğum anda aşık oluşumu.. ve sonra televizyona dönüp klibini de görünce.. oh mon dieu!!:) girip bu klipte, bu şarkının notaları arasında yaşamak istiyorum.. Mylene Farmer'ın yumuşacık sesi eşliğinde, klipte kuzuyu sevip, o çocukla kapıda ters sallanmak istiyorum.. turuncu tatlıötesi kız gibi buzdolabının üstüne çıkıp, ayaklarımı sallamak, onun gibi örümcekle yoyo oynamak istiyorum.. bi süreliğine hayatımın ritminin bu şarkı olmasını istiyorum, şarkıdakiler gibi, melodiye uygun bi şekilde sağa sola sallanarak yapmak istiyorum her şeyi:) bi de o çocuk gibi perende atmak istiyorum.. c'est une belle journee, bugün güzel bir gün demek.. evet bu gün güzel bir gün.. yıllardır bu şarkıyı

arıyordum ben,

ama nası bi gaflettir bilmiyorum; ne hayatımın şarkısının, ne de söyleyen teyzenin adını hatırlıyordumm.. google a kuzu yazıyorum, fransızca şarkı yazıyorum, cık! sonra dün birden french animation, girl with sheep yazmak geliverdi aklıma.. bibi diye birinin bloğu çıktı, şarkıyı tanıtmış orda.. yorum yapmak için üye olmak gerekiyomuş, teşekkür edemedim kendisine ama umarım o da hiç ummadığı anda hayatının bi parçasını buluverir ve benim sevindiğim kadar sevinir, zira ben altıya kadar uyuyamadım sevinçten:) abartıyo muyum?? hiç de değil.. benim yerimde olsanız anlardınız:) c'est une belle journee!!...

"Hayat aldığımız nefeslerden ibaret değildir, nefesimizi kesen anların toplamıdır..." Hitch

Kara kalem aşk..

Karakalem bir güzelin çizgiye ve yaşama dair bir ressama anlattıklarıdır. Siyah beyaz bir yaşamın bunaltıcı ve renksiz havasıdır müzikte ifade edilen.

Kimsin?

Kimsin?

Beni neden karakalem çizersin?

Tenim kağıdın rengi,

Saçlarımı siyah bilelim!

Gözlerimin rengini söyler misin..

Kimsin?

Kimsin?

Beni neden hep yalnız çizersin?
Gülüp konuşan sen,
Bir boşluğa bakan ben,
Yanıma kendini çizer misin?

Şiir de, sözler de, video da Atakan Yusufoğlu'na aittir, ayrıca mükemmel kara kalem çalışmaları vardır, kendisinin ellerine sağlıktır:) Kara kalemi, müziği, estetiği, romantizmi, masumiyeti, aşkı, edebiyatı ve ebediyeti aynı anda icra ederek, 6. hissiniz dahil tüm duyularınıza hitap edebilen bir sanat dahisi o.. Karamelli, mısır patlaklı, sütlü çikolatayla kahveyi aynı anda tadarsınız, mükemmel bi tat cümbüşü olur ya, aynı cümbüşün duyular arası olduğunu düşünün.. Resimlerinin şarkısını duyar, müziğinin dilinizin ucunda bıraktığı melodiyi tadar, yazılarının kokusuyla tüm ruhunuzun doyurur, bahsettiği aşkın ve romantizmin yumuşaklığına dokunursunuz.. Duyular öylesine geçmiştir ki birbirine, artık önünüzde tek tek malzemeler değil, ustaca yapılmış bir yemek durmaktadır.. Hepimize afiyet olsun efem:)